Tijdens haar verblijf op een gesloten psychiatrische afdeling, ervoer de Siebengewaldse Gemma van den Akker hoe ‘afgeschreven’ dat voelde.

Ze schreef er een boek over.

Dr. Jung van huisartsenpraktijk Afferden vond het een hele eer het boek als eerste te mogen ontvangen.

'Menswaardigheid is de ontbrekende factor'

Door een gemiste diagnose voor gek verklaard worden en je tijd moeten doorbrengen in een psychiatrische inrichting. Het klinkt als een ware nachtmerrie. Een kwade droom die voor Gemma realiteit werd. Jarenlang heeft Gemma gewerkt in de zorg, waarvan ruim 10 jaar ervaring in het Beugense Maasziekenhuis, kwam ze hier echter later zelf te liggen. Een tumor in haar hoofd leidde tot een breed scala aan pijn. “Ik kreeg steeds meer klachten. Steeds meer pijn. En ondertussen wist niemand wat er werkelijk aan de hand was”.

Maar de tumor wist wel zijn weg te vinden in Gemma’s mentale helderheid en gedrag. Door de aanhoudende pijn en geestelijke ontreddering werd ze steeds bozer, hulpelozer en kwetsbaar tot op het bot. Gecombineerd met de almaar toegediende zware, dempende medicatie, won ook de verwarring aan terrein. Uiteindelijk leidde dit tot een gedwongen opname op een psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Pas veel later blijkt het psychiatrisch ziektebeeld veroorzaakt door een zeldzame tumor in de hersenen.

Dit zeer spannende autobiografische boek bestaat uit een verslag aan de hand van o.a. aantekeningen gemaakt tijdens opname. Het beschrijft een onthutsend beeld van een in de steek gelaten mens en de worsteling naar de betekenis van dit alles. Het biedt bovendien een zeldzame inkijk in de (sub)cultuur van een gesloten psychiatrie afdeling, vanuit het perspectief van de patiënt. De boodschap is dermate indringend en belangrijk dat huisartspraktijk Afferden alle medewerkers een exemplaar cadeau heeft gedaan.

In ‘Pleidooi voor de Ziel' licht Gemma toe hoe het contact met de patiënt verbeterd kan en moet worden, zodat mensen in hun essentie gezien en betrokken blijven ook al is de buitenkant verward of beperkt. "Een werkelijke genezing kan pas plaatsvinden wanneer de mens ook van binnenuit aangeraakt en betrokken wordt.”

Zaterdag 19 december mocht Gemma het eerste exemplaar van haar boek overhandigen aan haar huisarts in Afferden. Vanaf heden is ‘Pleidooi voor de Ziel' verkrijgbaar bij iedere boekhandel. Meer info is te vinden op: www.levensakker.nl.

Artikel Maasduinen Centraal

‘Pleidooi voor de Ziel’ van Gemma van den Akker

Afferden | Op zaterdag 19 december heeft Gemma van den Akker het eerste exemplaar van haar boek ‘Pleidooi voor de Ziel’ aangeboden aan de Afferdense huisarts Hans Peter Jung. 

In deze indrukwekkende en aangrijpende weergave vertelt Gemma hoe haar leven door een meest diepe ervaring kon gaan. Door een risicovolle tumor in het hoofd lieten haar gezondheid en communicatie het afweten en bevond zij zich als mens en als succesvol hulpverlener plotseling ‘aan de andere kant van de balie.’

Overgeleverd en kwetsbaar tot op het bot heeft zij kunnen ervaren hoe het is om alles uit handen te moeten geven. Schrijnend en soms onvoorstelbaar. In ‘Pleidooi voor de Ziel ‘ beschrijft zij de wereld van de Ziel, van afgescheidenheid en het gemis aan menswaardigheid.

Beseffende dat dit persoonlijke verhaal tegelijkertijd deel uitmaakt van een groter geheel dat veel verder gaat dan zijzelf, kan dit boek aansluiten bij wat in de harten van velen herkend wordt en in ons allemaal resoneert. Gemma kent de pijn, vervreemding en verwijdering van binnenuit.

Ze is verloren geweest, heeft zich afgescheiden gevoeld en verschaft vanuit deze indrukwekkende en diepgaande ervaring een helder inzicht. Vanuit een sterke gedrevenheid wist zij de ‘donkere nacht van de ziel’ te overleven en hieruit terug te keren met een krachtig pleidooi.

Een impuls om het bewustzijn op aarde positief te beïnvloeden. Wat hieraan ten grondslag ligt, is de volstrekt noodzakelijke erkenning en herinvoering van de ziel, als leidraad van het leven.

Daarom bevat dit boek tot slot zeer duidelijke en praktische handreikingen zodat een mens te allen tijde in deze oorspronkelijke Zijnslaag opgehaald kan, maar ook dient te worden, ook al is de buitenkant diffuus, verward of beperkt.

Wat doet het met je als je jouw verwarde gedrag van binnenuit gadeslaat? Wat betekent het als contactmogelijkheden en identiteit worden afgenomen? Het zijn existentiële situaties waar Gemma van den Akker (verpleegkundige en natuurgeneeskundige) mee te dealen krijgt.

Na een spoedopname in het ziekenhuis en het toedienen van Tramadol volgt bij haar een verwarde toestand die zelfs uitloopt in een gedwongen opname in een psychiatrisch ziekenhuis. Door toeval wordt de ware toedracht van haar gedrag gevonden.

Ondertussen ondervindt zij fysieke en psychische ontreddering, is ze opgesloten in zichzelf en hunkert haar ziel naar empathie. In haar lichaam woont een ziel en niemand die door haar uiterlijke gedrag heen prikt. Op het medische en intermenselijke niveau is het erkennen van de ziel juist cruciaal. Van het fenomeen 'de donkere nacht van de ziel' doet auteur indringend verslag. Daarnaast laat zij anderen uit die periode aan het woord, geeft tips voor buitenstaanders en gaat dieper in op de werking van de ziel.

Het leest als een spannend boek dat je soms gewoon even weg moet leggen. Pleidooi, vanuit eigen doorleefde

ervaring, voor meer medemenselijkheid in de medische wereld. Zeer interessant voor mensen uit de zorgsector.

In Pleidooi voor de Ziel, vertelt Gemma hoe zij als natuurgeneeskundige zelf 'aan de andere kant van de balie' terecht komt. Ondertussen woedt er een tumor in haar hoofd en volgt gedwongen opname in de psychiatrie.

Zonder diagnose wordt zij gezien als een 'gek' en behandeld als zodanig. Een beeld van een volstrekt in de steek gelaten mens en een worsteling naar de betekenis van dit alles.

Ontroerend en onthutsend tegelijk. Een ziel blijft, ongeacht een afwijkende buitenkant, altijd intact. Wanneer Ziel niet meer wordt uitgenodigd, raakt een mens in afgescheidenheid. Een heftige diepgaande ervaring.

In dit spannende autobiografisch boek wordt duidelijk dat Ziel de essentiële verbindende factor tot genezen is. Hoe spreek je dan de taal van de ziel?